In de komende jaren zullen mensen die zorg nodig hebben dat eerst via een eigen netwerk moeten vinden. Als dat niet lukt kunnen ze aankloppen bij het Wmo-loket van de gemeente. Er volgt dan een ‘keukentafelgesprek’ met een vertegenwoordiger van de gemeente, waarin wordt bekeken welke extra ondersteuning vanuit de gemeente nodig is om mee te kunnen doen aan de maatschappij.
Het woord ‘keukentafelgesprek’ klinkt heel gemoedelijk, maar Wmo-cliënten lopen wel het risico dat ze in het gesprek niet opgewassen zijn tegen de deskundige van de gemeente. Tegen de tijd dat de gevolgen van het keukentafelgesprek duidelijk worden, is de deskundige al bezig om de afspraken om te zetten in onomkeerbare ‘maatwerkregelingen’. Nog zo’n term die niet alleen goeds belooft. In diverse gemeenten wordt er daarom voor gepleit om cliënten bij te laten staan door een onafhankelijk adviseur tijdens de Wmo-keukentafelgesprekken. Om de onafhankelijkheid van de Wmo-adviseur zo goed mogelijk te waarborgen moet het iemand zijn die zich kan inleven in de situatie van de cliënt die zorg of ondersteuning behoeft en die in geen enkele afhankelijkheidsrelatie tot de gemeente staat.
In Wageningen is er gewoonlijk (afgezien van de mantelzorger) geen onafhankelijk adviseur bij de keukentafelgesprekken, tenzij dat door partijen dringend gewenst is. N.a.v.: Frans Slangen • voorzitter ouderenorganisatie KBO-Brabant Bedrieglijke keukentafelgesprekken (ND 26 november 2013).
